„Serce”

Janusz Prusinowski Trio
wydawnictwo SŁUCHAJ UCHEM, 2010 r.
I nagroda w konkursie Polskiego Radia na Folkowy Fonogram Roku 2010.

Muzycy:
Piotr Piszczatowski – bębenek, baraban, skrzypce sekund, śpiew
Janusz Prusinowski – śpiew, skrzypce, harmonia polska, cymbały, fisharmonia
Michał Żak – szałamaja, flety drewniane, klarnet
Piotr Zgorzelski – basy, śpiew

Gościnnie:
Szczepan Pospieszalski – trąbka
Michał Garstecki – kontrabas

1. Serce
2. Wiwat Halina!
3. Oberek Stefka z Brudzewic
4. Kujawiak Twardowskiego
5. Mazurek Lesiewicza
6. Bębenek kołacze
7. Chodzony
8. Doradeńko
9. Oberek Rydza
10. Polka podróżna
11. Zawierucha
12. Namolny gość weselny
13. Taniec Rubina
14. Taniec Rubena
15. Serce

Nagrania i mastering: Michał Garstecki studio FREE FLY MUSIC 2010
Lampy lodowe: Dorota Piszczatowska
Zdjęcia: Dorota Piszczatowska
Projekt graficzny: Marianna Oklejak
Tłumaczenia: Agnieszka Lakatos

Słuchaj Uchem 2010
www.sluchajuchem.pl

„(…) Mazurki, polki, kujawiaki, kujony, oberki, wiwaty i chodzone zanotowane na niniejszej płycie służyły wielu generacjom z serca polski jako narzędzie dostrajania się do rytmu kosmosu, ścieżka czerpania sił i sensu z uniwersalnego źródła, za sposób „odmrażania” ciał, umysłów i serc z lodów codzienności.(…).We wszystkich tych melodiach rozpoznajemy rytmy serc poprzedzających nas muzyków, tancerzy i nas samych (…).”

Z recenzji:

„(…)Muzyka, którą tworzą, zmienna, przechodząca z jednego rytmu w drugi, jest energiczna, może nawet wydawać się chropowata, jak zdjęcie o ziarnistej powierzchni – ale jej wykonanie określić można wyłącznie jako mistrzowskie; to wykonawcy obdarzeni współczesną świadomością, charakteryzujący się głębokim umiłowaniem i zrozumieniem tradycyjnej muzyki polskiej i technik jej gry (…)” A. Cronshaw (fRoots Magazine)

„(…) Niejednokrotnie już się okazywało, że dopiero głębokie zanurzenie w przeszłość, w tradycję pozwala nam powiedzieć coś sensownego o współczesności (…) Janusz Prusinowski i jego przyjaciele przeszli tę najbardziej elementarną i fundamentalną dla folkowego muzyka drogę: naukę gry u wiejskich mistrzów. Z tą wiedzą od kilku już lat realizują swoją autorską, muzyczną wizję. Wizję – powiedzieć by można – wielce paradoksalną. Z jednej strony bowiem cały ich muzyczny język i jego gramatyka wywodzą się z ludowego wzorca, z drugiej – pozostają z nim w nieustannym, twórczym dialogu (…)” T.Janas (Gazeta Wyborcza)

„Lubię Janusza Prusinowskiego, bo jego kolejne propozycje przypominają mi, jak przez mgłę, muzykowanie moich dziadków. Każde z nich, razem lub osobno, z kompanami z sąsiedztwa lub nie, na koniec dnia poświęcało się graniu i śpiewaniu. Ot, takiemu właśnie – prostemu, wiejskiemu, wychodzącemu z potrzeby serca. Prusinowski i jego muzykanci robią dokładnie to samo. W ich mazurkach, polkach, oberkach, wiwatach czuję pasję muzykowania, chęć powrotu do przeszłości. Trio Prusinowskiego robi wszystko, by pamięć o naszej wspólnej tradycji nie zginęła. Instrumentaliści są perfekcyjni – to prawda: grają bez pudła. Ktoś powie, że są zbyt idealni jak na wiejskich muzykantów. Ale gdyby tamci mieli dziś do dyspozycji cyfrowe magnetofony i montaże, brzmieliby identycznie.” J.Hawryluk (Polskie Radio)